De val van Vansummeren en de gewonde vrouw is al aardig besproken.
Maar hieronder een aantal voorstellen om het gevaar op valpartijen te verminderen.
Goeie voorstellen mijns inziens.
Maar handhaving zal waarschijnlijk een probleem zijn.
Door Thijs ZonneveldGepubliceerd: 7 april 2014 09:53 | Laatst gewijzigd: 7 april 2014 09:53
NU.nl/Thijs Zonneveld
Met tranen in mijn ogen keek ik zondag naar de Ronde van Vlaanderen. Van mijn plan om te turven hoeveel valpartijen er waren kwam niks terecht: ik raakte de tel kwijt. Het was geen wielrennen. Het was oorlog. Net als vorige week en de week daarvoor.
Wielrennen op deze manier kan niet meer. En hou alsjeblieft op met dooddoeners als ‘vallen hoort erbij’ en ‘vallen deden ze vroeger ook’. Het peloton is sneller, compacter en nerveuzer dan voorheen; de wegen worden volgestampt met verkeersdrempels, rotondes en paaltjes; de belangen zijn groter dan ooit.
De UCI heeft vorig jaar in een onderzoek al geconcludeerd dat er veel meer gevallen wordt dan vroeger, maar ze doen er niks aan. En als ze het bij de UCI niet doen, dan moet het ergens anders vandaan komen. Daarom doe ik hier een aanzet voor een discussie over veiligheid door tien concrete maatregelen voor te stellen.
1. Het peloton wordt verkleind. Met meer dan tweehonderd man over smalle weggetjes razen is vragen om problemen. Honderdtwintig of honderddertig renners is meer dan genoeg voor een mooie wedstrijd. Dat geldt óók voor (Vlaamse) amateurwedstrijden, waar soms zelfs met bijna driehonderd man over dezelfde parcoursen wordt gereden.
2. Het parcours wordt van tevoren voorgelegd aan de renners. Die kunnen aangeven welke punten ze gevaarlijk vinden en welke alternatieven ze beter achten.
3. Radioverbindingen met de ploegleiders worden afgeschaft om te voorkomen dat renners continu worden opgejaagd en naar voren worden geschreeuwd. In plaats daarvan krijgen de renners een oortje dat in verbinding staat met de jurywagen. Die houdt ze op de hoogte over gevaarlijke punten en de koerssituatie.
4. Renners die anderen in gevaar brengen worden bestraft. Niet alleen voor de wedstrijd zelf, maar ook voor de wedstrijden in de week of weken erna. Voorbeeld: de twee coureurs van BMC die zondag van wiel wisselden in een bocht in een afdaling, en een gigantische crash veroorzaakten. Rode kaart, schorsing voor twee weken.
5. Wie inhaalt via het fietspad of de stoep wordt uit de wedstrijd gehaald. Die regel bestaat al, maar wordt niet gehandhaafd.
6. Er komen spotjes op radio en tv om toeschouwers te informeren wat er wel mag en niet mag. Op de weg staan: verboden. Op vluchtheuvels staan: verboden. Het is tragisch dat er nu een oude dame in coma in het ziekenhuis ligt als gevolg van een botsing met Johan Vansummeren, maar als je de beelden van de crash ziet vraag je je af wat ze op die vluchtheuvel doet - met een klein kind nota bene. En waarom stond er geen seingever op dat punt?
7. Mochten er na die spotjes nog steeds toeschouwers zijn die op de weg staan of met een fles bier zwaaien naar de camera terwijl de renners voorbij komen, dan worden ze beboet. Het geld ervan gaat naar de organisatie van de koers onder de voorwaarde dat ze het gebruiken om het jaar erop meer seingevers in te huren tegen een vrijwilligersbijdrage.
8. Tramadol en andere zware pijnstillers komen op de dopinglijst. Renners die zware pijnstilling nodig hebben horen thuis op bed, niet op de fiets.
9. Bij vlakke ritten in etappekoersen wordt de tijd van alle renners op drie kilometer voor de finish opgenomen, zodat de sprinters hun ding kunnen doen zonder dat ze in de weg worden gereden door klimmers en klassementsrenners die bang zijn dat ze een paar secondes verliezen.
10. Een Safety Car invoeren die de koers lam kan leggen in geval van ernstige en massale valpartijen - net als bij de Formule 1.
Iemand betere ideeën? Kom maar op. Het is tijd dat we er een keer serieus werk van maken.
Er zijn genoeg doden en gewonden gevallen.